Rolnicy prowadzący gospodarstwa rolne mogą wybrać jeden z kilku systemów uprawy roli, który zależnie od warunków glebowych i efektów, jakie chcemy uzyskać będzie najlepiej spisywać się w swojej pracy. Obecnie uprawę dzielimy na następujące systemy – tradycyjny (płużny), bezorkowy (bezpłużny) i zerowy z siewem bezpośrednim. To trzy podstawowe sposoby uprawy gleby, opierające się na zupełnie innych działaniach odpowiednio kształtujących podłoże pod siew. Sprawdź, co wyróżnia każdy z nich.
System tradycyjny (płużny)
Oczywiście największą popularnością cieszy się tradycyjny system uprawy roli oparty na orce czyli spulchniania oraz rozluźniania gleby, poprzez odcinanie i odwracanie jej wierzchnich warstw. W rezultacie z jego pomocą uzyskuje się optymalne warunki do wzrostu korzeni, dzięki czemu wpływamy bezpośrednio na plonowanie i jakość plonów.
System płużny charakteryzuje się intensywnym działaniem, bowiem w celu uzyskania dobrych warunków glebowych przeprowadza się szereg dodatkowych zabiegów uprawowych typu bronowanie, kultywatorowanie czy wałowanie. Stąd też chętniej stosuje się wielozadaniowe maszyny rolne takie jak agregaty uprawowo-siewne, aby zaoszczędzić czas i paliwo. Dobrym przykładem stanowi agregat talerzowy ATOS z pracującą sekcją talerzy i wału doprawiającego.
Niestety większa liczba zabiegów uprawowych nie jest do końca taka korzystna. Wynika to z tego, że naraża glebę na przesuszenie, erozję wodną i wietrzną, a także zaskorupienie wskutek dużej liczby przejazdów maszyn kołowych na polu. Oprócz tego narusza równowagę życia biologicznego, co znacznie pogarsza właściwości fizyczne i chemiczne gleby. Z tej racji, gdy dochodzi do negatywnych zmian w glebie zaleca się zmianę tradycyjnego systemu uprawy roli na uproszczoną lub zerową.
System bezorkowy (bezpłużny)
Uproszczona uprawa roli polega głównie na powierzchniowym spulchnianiu i mieszaniu gleby, bez konieczności jej odwracania. W tym przypadku odchodzi się od tradycyjnych pługów na rzecz narzędzi biernych, takich jak brona talerzowa, głębosz czy agregat bezorkowy PORTO. Co więcej rezygnuje z części zabiegów uprawowych, dzięki czemu nie ingeruje ona tak mocno w życie mikroorganizmów glebowych, pełniących istotną rolę w kształtowaniu warunków rozwoju roślin. Mianowicie mikroorganizmy biorą udział w degradacji związków trudno rozkładalnych w glebie i tym samym decydują o jej żyzności.
Uprawa zerowa
Uprawa zerowa to z kolei system bez zabiegów uprawiających przy użyciu maszyn rolniczych. W przygotowaniu gleby do siewu pomagają wyłącznie herbicydy zastosowane na ściernisko, a następnie przechodzi się do wykonania siewu bezpośredniego. Natomiast do równomiernego wprowadzenia materiału siewnego wykorzystuje się specjalne siewniki mechaniczne lub pneumatyczne.
To zatem skrajna forma uprawy określana jako siew bezpośredni, gdzie nasiona umieszczane są w nieuprawianej wcześniej glebie. Niemniej jednak dana metoda efektywnie wspomaga chronić glebę przed erozją i zwiększa retencję wody.
